Sjonnie a GO GO

He hallo,

Deze week zoals beloofd iets over de cultuur van Thailand. Omdat ik nog niet alle in´s en out´s ken hier, zal ik het om te beginnen simpel houden. We gaan het even hebben over de diverse uitgaansmogelijkheden in Pattaya. Vooral de mensen die eraan zitten te denken, om ooit een keer naar dit wereldberoemde vakantieoord af te reizen, zijn natuurlijk geïnteresseerd in de vermakelijkheden bij nacht en ontij.
Toen ik hier net kwam heb ik drank technisch gesproken eerst even de spreekwoordelijke kat uit de boom gekeken en ben in mijn vrije tijd vooral neergestreken in de overzichtelijke en open barretjes aan beachroad. In deze barretjes, je vindt er plenty van door de gehele stad, wordt je altijd vriendelijk geholpen door één van de gemiddeld 10, barvrouwtjes.
Dan zul je misschien denken, zo dat zijn veel barvrouwtjes, dan zal het daar ook wel druk zijn. Maar niets is minder waar, er lopen gewoon drie vrouwtjes per klant (drukke tijd moet natuurlijk nog komen). Dit heeft wel het voordeel dat, mocht je, net als ik, alleen op stap gaan je nooit bang hoeft te zijn om alleen te komen te zitten. Je wordt wel vermaakt met de oudhollandse spelletjes als: vier-op-een-rij, dobbelen en het alom bekende stiften. Moet ik zeggen dat ze dat laatste spelletje hier nog niet helemaal in de smiezen hebben.

Na een vier maal vier-op-een-rij en een aantal flesjes bier mag ik altijd lekker aan de bar gaan hangen en met de mensen om me heen een flinke discussie aan gaan zwengelen. Het maakt mij dan over het algemeen niet uit waarover dit gaat. Wnat in de regel is het zo dat hoe meer bier in de man, hoe meer meningen de man heeft over de meest uitéénlopende onderwerpen. Dus ik denk ik begin gewoon ergens over, (niet te moeilijk) ik begin over het weer tegen zo´n vrouwtje. Met enige overredingskracht begrijpt ze wat ik bedoel. Maar na een aantal minuten kom ik er toch wel achter dat dit gesprek niet meer diepgang zal krijgen dan, You have girlfriend in Thailand, you have girlfriend in Holland, you happy, I can take care of you, etc. etc. Ik heb het gevoel dat het te maken heeft met de taalbarrière.
Ik richt mijn blik dus maar op de overige mensen die in dit Scandinavische/Duitse bierlokaal zitten (misschien ook wel niet zo´n goede keuze). Gelukkig zijn er in dit oord nog meer losers of eeee mensen die in hun eentje op zoek zijn naar plezier. Het is dan ook niet moeilijk om met een van hun een gesprek aan te gaan. Als je geluk hebt kan dit zelfs in het Nederlands.
In het kort bestaat het bestaat het publiek uit drie typen mensen. Allereerst de Engelsen (te herkennen aan hun karakteristieke haardracht, of beter gezegd geen haardracht) vaak in kluitjes samengeklonterd aan de bar. Aan de verschillende tatoeages die ze op hun lichaam dragen is te zien hoeveel jaren ze al in Pattaya komen. Dit zijn dan ook niet de types waarmee je even gezellig een pitcher leeg trekt, ik doe dus ook geen poging tot het zoeken van contact. Dan heb je nog de typen waar ik dan van denk `Volgens mij kwam jij wel erg vroeg in aanmerking voor je prepensioen´ . Deze mensen zijn over het algemeen goed te doen en kunnen je ook nog wel eens het een en ander vertellen over waar je wel en niet moet wezen in Pattaya. En als laatste zitten er ook altijd wel een aantal nogal corpulente Duitsers, die na een paar bier boven iedereen uit gaan brullen.. Het enige wat ze interesseert is rock&roll, fussbal en bier. Je merkt het al dat ligt wel in mijn straatje, en als je een beetje door hun lompheid heen prikt kun je best met ze lachen.
Maar om de boel ff samen te vatten, in dit soort barretjes ga je geen fris in het leven staande, leuke, jonge mensen tegenkomen. Dus mijn quest naar het zoeken van een goede toko gaat gewoon door.

Nu zie ik sommige van jullie denken, sjonnie wordt het niet eens tijd om even wat te gaan eten? Nou ik zal jullie vertellen, dat kan prima in Pattaya. Je hebt hier een werkelijk verschrikkelijk groot assortiment van allemaal lekkere dingen die ik dus niet lust. Ik heb het dan over het assortiment sea-food. De liefhebbers hiervan komen over de gehele lengte van beach-road ruimschoots aan hun trekken. Maar er zijn natuurlijk ook nog veel tentjes die dingen verkopen die ik wel lekker vindt, McDonalds, Burgerking, etc etc. Maar zonder dollen je kunt hier van meer keukens genieten dan in Nederland: Franse, Duitse, Engelse; thaise, Russische, Mexicaanse, Italiaanse etc. Prima geregeld dus.

Maar even terug naar de belangrijke zaken, het echte uitgaan. Ik denk dat iedereen zich nu wel wat kan voorstellen bij het fenomeen open bar. Maar vooral voor later op de avond wil je wel even eens disco’tje pakken of zo iets. Je begrijpt me wel, voetjes van de vloer.
Voor de betere tentjes heb ik de hulp ingeschakeld van mijn collega en zijn vriendin. We besluiten zaterdagavond uit te gaan op ´Walking street´ aan het einde van Beach road. De eerste tent die we ingaan is het bluescafé. Ideaal tentje, elke avond levende muziek en normaal publiek. Gewoon lekker, en voor het stereotype badgast, dat houdt van de campingdisco, heeft de tent ook een behoorlijk voetjes van de vloer gehalte. Maar ik neem hier natuurlijk geen genoegen mee. We vervolgen onze tocht over walking street, en daar staat met grote neon letters aangegeven GO GO BAR LIVING DOLLS, wij naar binnen.
Hier ga ik jullie dus eindelijk wat vertellen over de (sub)cultuur van Pattaya. Om alles in een goed kader te plaatsen zal ik jullie eerst even het een en ander over pattaya vertellen. Pattaya is groot geworden onder Amerikaanse invloed en wel ten tijde van de Vietnam oorlog. Al die G.I. joe´s kwamen na een paar maanden vechten hier even uitblazen als het ware. Pattaya is nu dus nog, walking street in het bijzonder, één grote meisjes van plezier zone. De bekende tekst uit de film ´full metal jacket´ wordt hier dan ook nog steeds gebruikt. Dit was dus even ter inleiding.

Wij dus die toko binnen, dus ik ik dacht nu komt het!!!!! Blijkt het gewoon een kopie te zijn van ´DER WITZ` in Groningen, mijn favoriete bruine café. Maar na een paar keer te hebben geknipperd met mijn ogen bleek die waarneming een fata morgana. De toko die we binnen waren gegaan bleek toch op een aantal punten te verschillen van een voor Holland zo karakteristiek bruin café. Er is geen bar maar een op hoogte gemaakte dansvloer, met daarop een aantal palen gemonteerd. Type glad, en hufter proof.
Ook stonden er geen krukken maar was er een soort van tribune om de dansvloer gebouwd.Net als het Camp Nou, drie ringen waarbij de eerste ring verlaagd was (dug-out effect). Daarnaast wordt je niet geholpen door een barman of vrouw, maar door een serveerster. En als laatste is het verschil tussen personeel en klant niet aangegeven met bedrijfskleding, maar juist door het ontbreken hiervan. Al Bundy zou deze bar omschrijven als een `Nudy Bar`.
Maar gezegd moet worden het bier was koud en de bediening snel, alleen bestond ook hier weer het publiek voornamelijk uit getatoeëerde Engelsen. En de enige voetjes die van de vloer gingen waren die van de living dolls zelf.
Na een paar shows hadden we het hier ook wel weer gezien, en de vriendin van Martin genaamd Nok, wist nog wel een goed tentje ergens achteraf. Was weer zo´n GO GO tent alleen dan eentje van het kaliber loessje (dyslexie hé!!!).
Het blijkt dus dat er hier in Pattaya een hoop bruine café´tjes zijn waarvan het personeel schaars tot zeer schaars gekleed is. Misschien komt het omdat het hier zo warm is, ik weet het niet. Eén ding is zeker, het hoort bij de geheel eigen cultuur van Pattaya.
Het onderwerp voor volgende week is op moment nog een beetje een vraagteken, aan de ene kant kan ik natuurlijk voortborduren op de plaatselijke cultuur, en een ander onderwerp bij de kladden nemen.
Maar misschien ga ik jullie wel wat vertellen over mijn pogingen tot verbetering van mijn huidige woontoestand.

Ik zeg toedeloe, uit een nog steeds zonnig Thailand!!! En tot volgende week.